کم کم صدای ماه رمضان به گوش می رسد، گویی ملائکه در تدارک برپایی یک مهمانی عظیم هستند، سفره ها در حال پهن شدن، غذاها در حال آماده سازی و دعوتنامه ها در مسیر خانه ها
خوبی این مهمانی این است که همه دعوت هستیم، به اعمالمان نگاه نمی کنند، خوب و بد همه بهره مند هستند. اما باید یک نکته را یادمان باشد
ما شیعه هستیم، ما معتقدیم به وجود امامی زنده و ناظر به اعمال ما، ما معتقدیم که به برکت وجود ایشان است که روزی موجودات نازل می شود، ما معتقدیم به برکت وجودایشان است که زمین و آسمان پابرجاست و به برکت وجود ایشان است که سفره ای همچون ماه رمضان گسترده می شود؛ حقیقت این است که خداوند متعال، ایشان را میزبان این سفره قرار داده اند، پس جا دارد توجه مان را از صاحب خانه بر نداریم و هر آن سپاسگذار ایشان باشیم تا چه قبول افتد و چه در نظر آید
السلام علیک یا صاحب الزمان

براي مشاهده ادامه مطلب اينجا كليك كنيد

باغو از آبادي هاي قديمي كيش كه در جنوب غربي جزيره كيش قرار دارد در حال حاضر، اين آبادي جز چند خانوار دامدار، سكنه ديگر ي ندارد در بين بوميان، حاصلخيزي اين منطقه زبانزد است.

دامداري نيز يكي ديگر از فعاليت هاي اقتصادي مردم روستا محسوب ميشود به طوريكه كشاورزان اين روستا در كنار فعاليت هاي كشاورزي به كار دامپروري نيز اشتغال دارند.

در اين منطقه بيشه انبوهي از انواع درختان بومي به چشم مي خورد كه در آن ميان مجموعه درختان كهنسال لور زيبايي چشمگيري دارد، درختان محلي جزيره، به عنوان گنجينه هاي طبيعي، جذاب و زيبا هستند.

درخت لور يا انجير معابد، معروفترين درخت جزيره است كه در نواحي جنوبي ايران رشد ميكند. پوست كهنسال درخت لور و برگها وريشه ها از بدنه اصلي آنان آويزان هستند، آن را از ساير انواع درختان متمايز ميكند. ريشه اين درخت آنطوري رشد ميكند كه مانند چتري بر روي زمين سايه افكنده و ممكن است تا چند صد سال عمر كنند.

اما از اماكن جالب روستاي باغو مسجدي به نام "محمد" است كه بر روي ديوار آن سال 881 هجري قمري درج شده و گواه قدمت زندگي در اين روستاي عجيب است ودر ميان مردم بوميان محله به "افسانه ننه باغو" شهرت دراد.

به منظور گسترش امكانات تفريحي و توسعه فضاي سبز در جزيره و بهره برداري از زيبايي هاي طبيعي روستاي باغو كه از خاكي مستعد بر خوردار است، "پارك دليران" با وسعت 60 هكتار با امكانات تفريحي و توسعه فضاي سبز در جزيره و بهره برداري از زيبايي هاي طبيعي اين روستا احداث شده است.

سهم مسافر من در ساعت 2.5 بعد از نیمه شب در صف تاکسی های راه آهن، یه خانم شیک و پیک و زیباست: میانسال، با کت و شلوار خاکستری و پیراهن سفید، کمی چاق ولی قد بلند با موهای سیاه و چشم های آبی. با ساک دستی چرمی سیاه رنگش نزدیک میشه و کرایه تاکسی رو می پرسه تا فرودگاه فرانکفورت. میگم که میشه 250 یورو. بعدش می پرسه که آیا می تونم تا دو ساعت دیگه اونو به فرودگاه برسونم. بهش امیدواری میدم که این ساعتا، اتوبان خلوته و می شه تا دو ساعت دیگه به فرودگاه فرانکفورت رسید. تاکید می کنم که لازم نیست نگران باشه. سرشو که به علامت قبول پایین می آره، به سرعت ساک دستی رو توی صندوق عقب می گذارم و ازش می پرسم که دوست داره صندلی عقب بنشینه یا که صندلی جلو براش بهتره. می گه که براش فرقی نمی کنه ولی با این حال می شینه کنار دستم، رو صندلی جلو.

براي مشاهده ادامه مطلب اينجاكليك كنيد